Jak patrzeć na pękanie szklanej ściany osłonowej w zastosowaniach？

Szklana ściana osłonowa to unikalny projekt w nowoczesnej architekturze. Jedną z charakterystycznych zalet szklanych ścian osłonowych jest to, że zastosowanie różnych energooszczędnych paneli szklanych znacznie zmniejsza zużycie energii przez budynki. Do tej pory nowoczesne wieżowce były nękane szklanymi ścianami osłonowymi. Jednakże szklane ściany osłonowe o nierozsądnym projekcie, doborze materiałów i konstrukcji spowodują pewne potencjalne problemy, takie jak pęknięcie szkła, upadek szkła, wyciek wody itp. W praktycznych zastosowaniach stłuczenie szkła jest jednym z częstych problemów w systemie fasadowym ściany osłonowej. Istnieje wiele przyczyn pękania szkła. Po pierwsze, pęknięcie szkła spowodowane domieszką siarczku niklu. Siarczek niklu jest nieuniknionym szkodliwym zanieczyszczeniem w procesie produkcji szkła. Sam siarczek niklu nie powoduje uszkodzeń szkła. Jednakże w przypadku montażu szklanego panelu ściany osłonowej zawierającego siarczek niklu, ilość siarczku niklu powstaje w wyniku wzrostu temperatury zewnętrznej. Drobne zmiany powodują drobne pęknięcia we wnętrzu szkła. Pęknięcia te przechodzą przez napięcie hartowanego szkła i uwalniają energię wewnętrzną, powodując pęknięcie szkła. W związku z tym producenci ścian osłonowych powinni monitorować proces produkcji szkła, aby zminimalizować kontakt materiałów zawierających nikiel z surowcami szklanymi. Po drugie, po zamontowaniu szkła w ścianie osłonowej dostępna jest technologia fotograficznego wykrywania obecności zanieczyszczeń siarczkiem niklu. Jeśli zajdzie taka potrzeba, należy dokonać niezbędnej wymiany na czas, aby zapobiec uszkodzeniu szyby po stłuczeniu. Istnieje również możliwość zastąpienia pojedynczego kawałka szkła hartowanego i hartowanego szkła izolacyjnego szkłem laminowanym. Jeśli zanieczyszczenie siarczkiem niklu ulegnie deformacji w wyniku odkształcenia, szkło pęka, a fragmenty nadal przylegają do folii. Ponadto naprężenia termiczne są kolejną ważną przyczyną pękania szklanych ścian osłonowych. Z reguły przyczyn nagrzewania się szklanej ściany osłonowej jest wiele, jednak najważniejszym źródłem ciepła jest światło słoneczne. Kiedy światło słoneczne pada na powierzchnię paneli ścian osłonowych, szkło ulega rozszerzeniu termicznemu. Jeśli szkło jest równomiernie nagrzewane, krawędź szkła i środkowa część szkła będą się rozszerzać równomiernie w tym samym czasie, natomiast jeśli szkło będzie nagrzewane nierównomiernie, wewnątrz szkła powstaną naprężenia rozciągające. W rezultacie, gdy na krawędzi szkła pojawią się pęknięcia lub mikropęknięcia, defekty te łatwo ulegają naprężeniom termicznym. Rozwiązanie pozwalające uniknąć pękania szklanych ścian osłonowych Najpierw wykańcza się krawędź szkła, stosując drobne lub wypolerowane krawędzie, aby zmniejszyć obecność mikropęknięć. Po drugie, szkło powinno być hartowane, aby zwiększyć jego odporność na zmiany temperatury. Po trzecie, na każdym etapie budowy ściany osłonowej, szkło musi być odpowiednio zabezpieczone. Należy uważać, aby nie zderzyć się i nie pocierać krawędzi szyby innymi twardymi przedmiotami. Należy ściśle przestrzegać procedur obsługi, szczególnie w trakcie montażu, jeżeli ramka nie jest odpowiednia (zbyt małe lub odkształcenia odkształcone), należy uważać, aby nie zacisnąć rogów szyby szczypcami, a także skorygować ramkę pod wymiar ze szkła.